MANTALA vulgo MANTOU

MANTALA, vulgo MANTOU

Gall. incolis Manta, oppid. Galliae Narbonensis in Sabaudia et finibus Allobrogum. Antonin. inter Tarantasiam; 32. et Viennam in Occasum 80. mill. pass. Baudrand. Ubi Boso, Conciliô A. C. 879. habitô Rex provinc. Arelatensis et Burgundiae proclamatusest. Morer. Nunc vicus est pagi Viennensis, pari intervallô ab urbe Vienna at que Turnone, Gall. Mante, vel Mente, S. Petri cellâ seu Prioratu veteri Cluniaco subiecto clarus. Hadr. Vales. Notit. Gall.